Entre os anos 1920 e 1933 estivo vixente nos Estados Unidos a Lei Seca establecida pola Enmenda XVIII á Constitución, que prohibía en todo o país non o consumo, pero sí a fabricación, transporte e venda de bebidas alcohólicas (aquelas que superaran os 0,5 grados). Pretendíase desterrar o alcoholismo da sociedade ao que se acusaba de provocar pobreza, enfermidades e delincuencia. Identificábanse aos inmigrantes, que chegaban por miles ao país, coa inxesta desmesurada de alcohol e portadores de costumes e ideoloxías libertinas. Contra isto reaccionaron os defensores da supremacía da raza anglosaxona, nacional e puritana co obxectivo de preservar a "norteamericanización" dos EE.UU, de aí a Lei de Prohibición ou Lei Volstead. Os seus promotores denominárona como "nobre experimento"
O alcohol seguiuse producindo de forma clandestina e importado tamén clandestinamente dos países limítrofes, e a Prohibición en vez de resolver os problemas sociais provocou un auxe considerable do crime organizado. Un bo exemplo disto foi Al Capone, fillo de inmigrantes italianos que controlaba destilerías e bares clandestinos.
En 1933, Roosevelt, do partido demócrata, asumiu a presidencia norteamericana. Ese mesmo ano, o Congreso votou a Enmenda XXI que derogaba a XVIII.
En 1933, Roosevelt, do partido demócrata, asumiu a presidencia norteamericana. Ese mesmo ano, o Congreso votou a Enmenda XXI que derogaba a XVIII.
No hay comentarios:
Publicar un comentario