O Motín do té, Festa do té ou Tea Party fou unha acción de protesta contra os impostos británicos que levaron a cabo algúns cidadáns de Boston o 16 de decembro de 1773. O goberno británico resolvera eliminar as Townshend Acts que impoñían taxas fiscais sobre as mercadorías que chegaban ás colonias americanas, posto que estas leis eran absolutamente impopulares e estaban a engadir tensión á situación das colonias. Non obstante, o Parlamento non quería renunciar ao seu dereito a aprobar impostos para os novos territorios, de maneira que mantivo o imposto sobre o té para ter, en boa medida, un precedente en caso de que se fixesen necesarias novas taxas, coas que os americanos debían contribuír ao sostemento das institucións reais nas colonias.
A comezos de decembro de 1773 chegaran ao porto de Boston tres barcos da Compañía das Indias Orientais, o Dartmouth, o Eleanor e o Beaver, que traían nas súas adegas 342 caixas de té. A Compañía das Indias Orientais conseguira o monopolio do comercio do té, o que desgustou ao grupo de comerciantes conservadores, que vían ameazado o sistema de librecambio, de maneira que se aliñaron aos colonos, que mantiñan posturas máis radicais. Os cidadáns opoñíanse a que o té fose levado a terra, mentres que, por outra parte, o gobernador de Massachusetts, Thomas Hutchinson, quería evitar que os barcos volvesen a Inglaterra sen que se tivesen pagado os impostos. A noite do 16 de decembro, os membros dun grupo que se autodenominaba Fillos da Liberdade, comandados polo predicador Samuel Adams, subiron a bordo das naves (algúns disfrazados de indíxenas americanos) e botaron á baía o cargamento de té, valorado en 18.000 libras. Posteriormente, Hutchinson negouse a pagar os danos e a indemnizar os capitáns polas súas perdas. Motíns similares tiveron lugar a finais dese ano nos portos de Delaware, New York, Annapolis ou Greenwich. Como medida de castigo, o Parlamento británico aprobou a Acta do Porto de Boston, que pechaba o porto ao tráfico mercantil e trasladaba a capitalidade da colonia á cidade de Salem.
A comezos de decembro de 1773 chegaran ao porto de Boston tres barcos da Compañía das Indias Orientais, o Dartmouth, o Eleanor e o Beaver, que traían nas súas adegas 342 caixas de té. A Compañía das Indias Orientais conseguira o monopolio do comercio do té, o que desgustou ao grupo de comerciantes conservadores, que vían ameazado o sistema de librecambio, de maneira que se aliñaron aos colonos, que mantiñan posturas máis radicais. Os cidadáns opoñíanse a que o té fose levado a terra, mentres que, por outra parte, o gobernador de Massachusetts, Thomas Hutchinson, quería evitar que os barcos volvesen a Inglaterra sen que se tivesen pagado os impostos. A noite do 16 de decembro, os membros dun grupo que se autodenominaba Fillos da Liberdade, comandados polo predicador Samuel Adams, subiron a bordo das naves (algúns disfrazados de indíxenas americanos) e botaron á baía o cargamento de té, valorado en 18.000 libras. Posteriormente, Hutchinson negouse a pagar os danos e a indemnizar os capitáns polas súas perdas. Motíns similares tiveron lugar a finais dese ano nos portos de Delaware, New York, Annapolis ou Greenwich. Como medida de castigo, o Parlamento británico aprobou a Acta do Porto de Boston, que pechaba o porto ao tráfico mercantil e trasladaba a capitalidade da colonia á cidade de Salem.
Este feito considerase un precedente da Guerra de Independencia dos EE.UU.
Estas últimas semanas asistimos nos EE.UU ao nacemento dunha nova corrente dentro da política norteamericana, unha corrente marcada polo sector ultradereitista do Partido Republicano descontento polas políticas do presidente Obama. Curiosamente denomínanse Tea Party