Blogue en construción

Blogue en construción

viernes, 23 de abril de 2010

AS WAFFEN SS


As Waffen-SS eran o corpo de combate de elite das Schutzstaffel (máis coñecidas como as SS, ou escuadras de protección). A Schutzstaffel , foi unha organización militar e de seguridade do Partido Nacionalsocialista Obreiro Alemán. As SS establecéronse en 1925 como garda persoal do líder nazi Adolf Hitler. Dirixidas polo Reichsführer-SS Heinrich Himmler, as Waffen-SS, a á militar das SS, participaron na Segunda Guerra Mundial. Finalizada a guerra algúns dos seus líderes foron xulgados por crimes de guerra.
Comezaron como unidade de protección e choque da dirección do Partido Nazi, até converterse nunha forza de combate de 950.000 soldados aproximadamente, dos que 352.000 morreron en acción e 50.000 desapareceron.
Batéronse baixo o signo das Waffen-SS homes dunhas vinte e cinco nacionalidades. Nos Xuízos de Núremberg, as Waffen-SS foron condenadas como parte dunha organización criminal debido á súa participación en atrocidades e crimes de guerra.


GESTAPO: A SÚA HISTORIA


Outra das temibles armas do réxime nazi foi a Gestapo. A Gestapo (contracción de Geheime Staatspolizei "policía secreta do estado") foi a policía secreta oficial da Alemaña de Hitler. Baixo a total administración das Schutzstaffel (SS), foi administrada pola Reichssicherheitshauptamt (RSHA) (Oficina Central de Seguridade do Reich) e considerada como unha organización dual do Sicherheitsdienst (SD) (servizo de seguridade) e tamén unha Suboficina da Sicherheitspolizei (SIPO) (policía de seguridade). Establecida en abril de 1933 e disolta o 7 de maio de 1945 por orde do Xeneral Eisenhower.
A Gestapo foi creada en abril de 1933, en Prusia, partindo da organización da Policía Secreta Prusiana. O rol da Gestapo como forza policial política non resultou evidente ata que Hermann Göring foi nomeado sucesor de Diels como comandante da Gestapo en Prusia. Göring recomendou ao goberno alemán estender o poder da Gestapo máis aló de Prusia até abarcar toda Alemaña. Isto conseguiuno Göring excepto en Baviera, onde Heinrich Himmler (cabeza da SS) desempeñou o papel de presidente da policía de Baviera e usou as unidades locais da SS como forza policial política.
En abril de 1934, Hermann Göring e Heinrich Himmler acordaron pór a un lado as súas diferenzas e Göring transferiu toda a autoridade da Gestapo ás SS. En tal punto, a Gestapo foi incorporada dentro da Sicherheitspolizei e considerada unha organización irmá do Sicherheitsdienst.
A función da Gestapo era a de investigar e combater "todas as tendencias perigosas para o Estado". Tiña autoridade para investigar os casos de traizón, espionaxe e sabotaxe, ademais dos casos de ataques criminais ao NSDAP e ao Estado.
Un dos últimos combates de Berlín librouse nos sumidoiros e nas ruínas da Sede da Gestapo no número 8 da rúa Prinz Albrecht.
Logo de asinada a rendición incondicional, o Alto Mando Aliado disolveu á Gestapo, ao NSDAP, ás SS e ás demais organizacións estatais da Alemaña e arrestaron e asasinaron a moitos dos seus membros.

domingo, 18 de abril de 2010

FASCISMO E NAZISMO

Dende o punto de vista político e ideolóxico, o período de entreguerras (1919-1939) concrétase nunha crise da democracia e do liberalismo. As institucións políticas liberais só funcionarán nos países técnica e economicamente desenvolvidos. O Reino Unido vivirá unha etapa de paz social, de crise do partido liberal e da rápida ascensión do partido laborista, ainda que o gran problema será o nacionalismo irlandés. Para Francia será, no contexto da III República, unha fase de inestabilidade e crise coa formación de bloques políticos como o Bloque Nacional ou a Fronte Popular. A Alemaña da República de Weimar viviu unha forte convulsión co ascenso do nacionalsocialismo na década dos trinta.

A exaltación nacionalista foi a tónica na vida política dos anos vinte. As ditaduras fascista en Italia e nacionalsocialista en Alemaña pódense consideran como a versión conservadora do Estado totalitario. A ideoloxía fascista caracterízase por:


  • Nacionalismo radical.

  • Negación dos principios democráticos e liberais.

  • Anulación da separación de poderes.

  • Supresión dos partidos políticos por un partido único.

  • Subordinación dos individuos ao Estado.

  • Organización corporativa da sociedade e anti-igualitarismo social.

  • Culto ao líder indiscutible.

  • Primacía da acción sobre a palabra.

  • Militarismo.

  • Idea imperialista que se traduce no principio de búsqueda do espazo vital.

O fascismo xurdiu en Italia e da man do seu líder Benito Mussolini accedeu ao poder en 1922. O partido nacionalsocialista chega ao poder en Alemaña en 1933 baixo o liderado de Adolf Hitler. Ámbolos dous son a manifestación da creba da democracia occidental trala Grande Guerra.




jueves, 8 de abril de 2010

Ku Klux Klan

Ku Klux Klan (tamén coñecido como KKK) é o nome de varias organizacións racistas dos Estados Unidos que apoian a supremacía branca e o protestantismo (coñecido tamén como WASP) en detrimento doutras etnias e relixións. O KKK, no seu período máis forte, localizouse principalmente na rexión sur do país, en estados como Texas e Mississippi.
O primeiro Ku Klux Klan foi fundado por 6 amigos da cidade de Pulaski, Tennessee, en 1865 despois do final da Guerra Civil americana. O seu obxectivo era impedir a integración social dos negros recén liberados, como por exemplo adquirir terras, e outros dereitos concedidos aos demais cidadáns, como votar. O nome, cuxo rexistro máis antigo é de 1867, parece derivar da palabra grega kyklos, que significa 'círculo, anel', e da palabra inglesa clan (clan) escrita con K. Debido aos métodos violentos do KKK, existe tamén a hipótese de que o nome se inspirou no son feito cando se arranxa un rifle para disparar.
Empregaban vestimentas brancas dende a cabeza ata os pés e utilizaban métodos de intimidación e tortura; conmunmente adoitaban aparecer cruces queimadas en cumios ou preto das propiedades, un símbolo que o clan empregaba co fin de atemorizar aos que para eles supoñía unha ameaza para a raza branca.
En 1872 o grupo foi prohibidos nos Estados Unidos.
O segundo grupo que utilizou o mesmo nome fundouse en 1915 (algúns relaciónano co lanzamento do filme O Nacemento dunha Nación, naquel mesmo ano) en Atlanta por William J. Simmons. Este grupo creouse como unha organización fraternal e loitou polo dominio dos brancos protestantes sobre os negros, católicos, xudeus e asiáticos, así como outros inmigrantes. Este grupo foi famoso polos linchamentos e outras actividades violentas contra os seus "inimigos". Crese que chegou a ter entre 4 e 5 millóns de membros na década de 1920, incluíndo moitos políticos. A popularidade do grupo caeu na Gran Depresión e durante a Segunda Guerra Mundial. Na actualidade calcúlase que ten arredor de 3.000 membros.


A LEI SECA

Entre os anos 1920 e 1933 estivo vixente nos Estados Unidos a Lei Seca establecida pola Enmenda XVIII á Constitución, que prohibía en todo o país non o consumo, pero sí a fabricación, transporte e venda de bebidas alcohólicas (aquelas que superaran os 0,5 grados). Pretendíase desterrar o alcoholismo da sociedade ao que se acusaba de provocar pobreza, enfermidades e delincuencia. Identificábanse aos inmigrantes, que chegaban por miles ao país, coa inxesta desmesurada de alcohol e portadores de costumes e ideoloxías libertinas. Contra isto reaccionaron os defensores da supremacía da raza anglosaxona, nacional e puritana co obxectivo de preservar a "norteamericanización" dos EE.UU, de aí a Lei de Prohibición ou Lei Volstead. Os seus promotores denominárona como "nobre experimento"
O alcohol seguiuse producindo de forma clandestina e importado tamén clandestinamente dos países limítrofes, e a Prohibición en vez de resolver os problemas sociais provocou un auxe considerable do crime organizado. Un bo exemplo disto foi Al Capone, fillo de inmigrantes italianos que controlaba destilerías e bares clandestinos.
En 1933, Roosevelt, do partido demócrata, asumiu a presidencia norteamericana. Ese mesmo ano, o Congreso votou a Enmenda XXI que derogaba a XVIII.