RESOLUCIÓN DO ASASINATO DE PRIM?

Parece que por fin se resolveu o asasinato do xeneral Juan Prim (Reus, 1814 - Madrid, 1870) de tendencia progresista, que tras o derrocamento da raíña Isabel II na chamada "Gloriosa revolución" de 1868 s fixo cargo do ministerio da Guerra do Goberno provisional (1868) e, un ano despois, ocupou a xefatura do Goberno, exercendo a rexencia outro xeneral, Serrano. Dende este cargo, impulsou a creación dunha monarquía constitucional e conseguiu que as Cortes proclamaran a Amadeo de Saboia, fillo do rei de Italia Víctor Manuel, novo soberano. Pouco despois era vítima dun atentado en Madrid. Contrariamente ao que se dictaminou no proceso xudicial aberto na época, onde se afirmada que Prim morreu tres días despois do atentado, 142 anos despois a denominada Comisión Prim concluíu que morreu estrangulado mentras se recuperaba das feridas, e que todo foi froito dunha conspiración contra el. O informe completo así o demostra.

A PERVIVENCIA DA GUERRA FRÍA: COREA SETENTA ANOS DE CONFLITO.

A relación entre ambas as dúas Coreas está ancorada na Guerra Fría. A finais da Segunda Guerra Mundial, Corea queda dividida en dous Estados: o do norte, comunista, e o do sur, baixo influencia de Estados Unidos.

Dous anos despois, o norte invade o sur. A guerra durou tres anos (1950-1953). Non obstante as dúas Coreas nunca asinaron a paz, senón un armisticio, polo que, a día de hoxe, tecnicamente, seguen en guerra.

Como liña divisoria, unha franxa desmilitarizada de terra, vixiada por dous millóns de soldados e unha fronteira marítima, que Corea do Norte non recoñece. Iso deu lugar a enfrontamentos graves, como o acontecido en marzo pasado (2009), cando un torpedo norcoreano afundiu un buque surcoreano, con 46 soldados a bordo.

A tensión entre ambos os dous países incrementouse, a medida que o réxime totalitario de Pyongyang conseguía entrar na carreira nuclear. Corea do Norte ten, segundo un último informe, centos de centrifugadoras para enriquecer uranio.

Dirixindo os destinos de Corea do Norte, unha das nacións máis pobres do planeta, encóntrase unha escura dinastía, que converteu o país nunha prisión para 24 millóns de persoas. Neste país venérase ao líder ou remátase asasinado ou nun campo de traballo. O líder, Kim Jong II prepara o seu fillo para que manteña o pulso ao seu veciño do Sur.

O último episodio nesta espiral de enfrontamentos tivo lugar o martes 23 de novembro co ataque lanzado por Corea do Norte con lume de artillaría contra a illa surcoreana de Yeongpyeong, na costa occidental.

O PROBLEMA DO SÁHARA: UNHA HERDANZA DA DESCOLONIZACIÓN

Nos últimos días estamos asistindo a un recrudecemento do conflito do Sáhara, un territorio que foi colonia española ata 1975. O pasado luns 8 de novembro, as forzas de seguridade marroquís desmantelaron pola forza o campamento de Gdaim Izik, situado preto da capital do Sahara Occidental (O Aaiún) e no que, dende había aproximadamente un mes, uns 20.000 saharauís esixían mellores condicións de vida para o seu pobo. O asalto e os violentos enfrontamentos posteriores saldáronse con varios mortos e decenas de detidos. Estes sucesos están salpicando a España como antiga metrópole.

Nos enlaces que figuran neste post podes atopar toda a información sobre este conflito herdado do colonialismo europeo en África.

EE.UU OFRECEU REFUXIO A NAZIS TRAS A II GUERRA MUNDIAL

Un informe ata agora secreto sobre a operación de caza de nazis por parte do Goberno de EUA conclúe que funcionarios de intelixencia ofreceron refuxio no país a nazis e aos seus colaboradores tras a II Guerra Mundial.

O diario The New York Times foi o primeiro en obter unha copia do informe que o Departamento de Xustiza tratara de manter en segredo durante os últimos anos

O informe documenta como funcionarios estadounidenses que recibiron o labor de recrutar científicos tras a II Guerra Mundial fixeron caso omiso da orde do presidente Harry Truman de que non se recrutase nazis ou persoas afiliados con eles.

Arthur Rudolph, un dos centos de científicos estranxeiros recrutados para traballar en EUA tras a guerra dixo aos investigadores en 1947 ser o director dunha fábrica que fabricaba foguetes na que se obrigaba a traballos forzosos.

O informe asegura que os funcionarios de inmigración sabían que Rudolph fora membro do partido Nazi pero aínda así deixárono entrar en EUA polo seu coñecemento sobre foguetes.

Outro dos casos que se menciona é o de Otto Von Bolschwing, que traballou con Adolf Eichmann, un dos arquitectos do Holocausto, e que traballou como axente da CIA en EUA tras a II Guerra Mundial

TEA PARTY

O Motín do té, Festa do té ou Tea Party fou unha acción de protesta contra os impostos británicos que levaron a cabo algúns cidadáns de Boston o 16 de decembro de 1773. O goberno británico resolvera eliminar as Townshend Acts que impoñían taxas fiscais sobre as mercadorías que chegaban ás colonias americanas, posto que estas leis eran absolutamente impopulares e estaban a engadir tensión á situación das colonias. Non obstante, o Parlamento non quería renunciar ao seu dereito a aprobar impostos para os novos territorios, de maneira que mantivo o imposto sobre o té para ter, en boa medida, un precedente en caso de que se fixesen necesarias novas taxas, coas que os americanos debían contribuír ao sostemento das institucións reais nas colonias.

A comezos de decembro de 1773 chegaran ao porto de Boston tres barcos da Compañía das Indias Orientais, o Dartmouth, o Eleanor e o Beaver, que traían nas súas adegas 342 caixas de té. A Compañía das Indias Orientais conseguira o monopolio do comercio do té, o que desgustou ao grupo de comerciantes conservadores, que vían ameazado o sistema de librecambio, de maneira que se aliñaron aos colonos, que mantiñan posturas máis radicais. Os cidadáns opoñíanse a que o té fose levado a terra, mentres que, por outra parte, o gobernador de Massachusetts, Thomas Hutchinson, quería evitar que os barcos volvesen a Inglaterra sen que se tivesen pagado os impostos. A noite do 16 de decembro, os membros dun grupo que se autodenominaba Fillos da Liberdade, comandados polo predicador Samuel Adams, subiron a bordo das naves (algúns disfrazados de indíxenas americanos) e botaron á baía o cargamento de té, valorado en 18.000 libras. Posteriormente, Hutchinson negouse a pagar os danos e a indemnizar os capitáns polas súas perdas. Motíns similares tiveron lugar a finais dese ano nos portos de Delaware, New York, Annapolis ou Greenwich. Como medida de castigo, o Parlamento británico aprobou a Acta do Porto de Boston, que pechaba o porto ao tráfico mercantil e trasladaba a capitalidade da colonia á cidade de Salem.

Este feito considerase un precedente da Guerra de Independencia dos EE.UU.

Estas últimas semanas asistimos nos EE.UU ao nacemento dunha nova corrente dentro da política norteamericana, unha corrente marcada polo sector ultradereitista do Partido Republicano descontento polas políticas do presidente Obama. Curiosamente denomínanse Tea Party

2010: REMATA A PRIMEIRA GUERRA MUNDIAL

Como responsable dunha guerra iniciada pola súa agresión, Alemaña quedou obrigada a pagar reparacións ou indemnizacións de guerra aos vencedores.
Na Conferencia de Spa (1920) establécese a porcentaxe que recibiría cada país do total: Francia 52%, Gran Bretaña 22%, Italia 10%, Bélxica 8%
Na Conferencia de Londres (1920) fíxase o importe total das reparacións: 140.000 millóns de marcos-ouro, unha enorme cantidade.

Cando todos pensabamos que as débedas xa estaban saldadas, salta esta noticia que non deixa de ser sorprendente: Alemaña aboa as últimas reparacións da Primeira Guerra Mundial

Aproveitando o 20º aniversario da reunificación, Alemaña realizou o 3 de outubro de 2010 o último pago das indemnizacións da Grande Guerra

A GUERRA FRÍA

Denomínase Guerra Fría ao enfrontamento político, ideolóxico, económico, tecnolóxico e militar que tivo lugar durante o século XX entre os bloques occidental-capitalista, liderado por Estados Unidos, e oriental-comunista, liderado pola Unión Soviética, do que se separou posteriormente China para ir creando a súa propia esfera de influencia.
Estes dous bloques caracterízanse por non enfrontarse nunca directamente (de aí o termo "guerra fría"), sempre un directamente contra un aliado do outro ou dous aliados de cada bloque entre si. Aínda que estes enfrontamentos non chegaron a desencadear unha guerra mundial marcaron significativamente a maior parte da historia da segunda metade do século XX, pois as dúas superpotencias desexaban implantar o seu modelo de goberno en todo o Planeta. Os límites temporais do enfrontamento sitúanse entre 1945 e 1948 (fin da Segunda Guerra Mundial e fin da posguerra respectivamente) até 1985 (inicio da Perestroika) e 1991 (disolución da Unión Soviética).
Para a explicación do tema apoiareime na seguinte presentación e nos vídeos que a seguen:

Unidade 11 Guerra FríA

View more presentations from camposseijo.